Zihin Haritamız

Reklam

Her birimiz birer atlasa sahibiz var olduğumuz sürece. Öyle ki kimilerinin pamuktan tertemiz ne dokursan onu sunacağı, kimilerinin kayalıklar ardında gizli kalmış bir derya misali keşfedilmeyi bekleyen, kimilerinin de kapkara bulutlara sarılmıştır bir yağmur olup akmadıkça saflığına kavuşamadığı. Zihnimiz diyorum atlasımız değil midir? Bize yol olan yoldaş olan.

Doğduğumuz andan itibaren hatta ve hatta anne rahmine düştükten sonra başlar zihnimizde ki yolculuk. Hisseder kaydederiz. Doğum olur ilk kavuşma eklenir. İlk koku, ilk acı, ilk tebessüm, ilk adımlar, ilk arkadaş vs. Her biri nakış gibi işlenir. Zaman geçtikçe yol ve yol ayrımları değiştikçe hizmetimize sunulan haritamız da bizimle beraber değişir. Bunun için zihnimizi suçlayamayız. Genelde en kolayıdır birşeyleri suçlamak veyahut hata aramak. Oysa ki ne diyor Hz. Mevlana “ Kusur arıyorsan tüm aynalar senin”.

Yol uzundur. On yılda geçse elli yılda… Dönemeçlerin hep seni bir yerden bir yere sürüklüyor ve buna kapılıp gidiyorsan yorulup soluklanmak istediğinde ardına şöyle bir baktığında geldiğin yeri göremeyecek kadar uzaklaştığını farkedeceksin. İşte o an tüm yürüdüğün vakit zihin haritanda bir bir canlanacak. Şaşırıp kaldığın zamanlar olacak. Yürürken unutup gittiğin ne varsa acı, tatlı, ekşi her an teker teker çıkıp gelecekler. Kovmak istediklerin olacak, tekrar tekrar izlemek, dokunmak istediklerin olacak. Bazen kızıp söveceksin bazen de konuşmaya yürümeye mecalin kalmayacak. Anlam veremediğin anlar gelecek ama en sonunda yolun o son noktasına geldiğinde, ya yürümeye devam edeceksin ya da çizdiğin, ilmek ilmek işlediğin zihnini tüm kazanımlarından ders alarak yeniden inşa edeceksin.

Yani diyeceğim o ki bize tertemiz sunulan zihin atlasını daha yolun başındayken doğru işlersek yolun sonuna geldiğimizde kendi ellerimizle muazzam bir eser sunabiliriz.

“ Zihin, doldurulması gereken bir kazan değil, tutuşturulması gereken bir ateştir. “ (Plutarkhos)