Bir pencere ayazında bekledin mi sen hiç? Öyle sessiz sessiz durupta içinde susturamadığın kavgalarına yenik düşüpte uyuyakaldın mı çaresizce? Her gecenin sabahına umutlar ekip nefesine derman aradın mı? Baktın mı sözde sevda yüklü yüreğine? Bulduğun sen miydi yoksa kocaman bir hiç mi?
Hüzün meltemidir sevdanın. Bir annenin evladı gibidir. Söküp atamazsın birbirinden ayrı düşünemezsin. Konduysa sevda kuşu yüreğine çilesine de sevincine de kucak açıp sarmalayacaksın. Dönüp gidemezsin arkanı. Bekleyemezsin gittiğin yerde bıraktığının hep aynı yerde beklemesini.
Yüreğinize sağlık çok beğendim
Teşekkür ederim beğenmenize sevindim. 🙂
Kaleminize yüreğinize sağlık hocam çok güzel olmuş hüznü ne kadar güzel tasvir etmişsiniz hayran kaldım. 😊😊