Neyse

Reklam

Neyse

Neyse diye bir kelime bulmuşuz.
Nerede sıkışsak, nerede düğümlense boğazımız oraya koymuşuz. Nerede anlatacak çok şeyimiz olmuş, nerede anlaşılamayacağımızı düşünmüş almış oraya koymuşuz. Aslında sevmek istemişiz, ait olmak, sahip olmak hep istemişiz.

İsteklerimiz olmayınca da şu kısa ömrümüze koskocaman bir neyse sığdırmışız.

İçimize dolup taşan her şey için neyse çantasını hazırlamışız. Doldurmuş da doldurmuşuz. Kelimelerimiz azalmış, uzun uzun anlatmak yormuş neyse deyip geçmişiz.

Geçmişiz diyorum ama geçmemiş aslında. Her neyse sırtımızda bir kambur yapmış, büküldükçe bükülmüşüz. Kendimizden azaltıp neyseleri çoğaltmışız. Acıtmış aslında hissetmemişiz. Yormuş aslında bilmemişiz. Farketmemiş geçmişiz. Geçmişiz diyorum yine,  geçmemiş. O neyseyi koyduğumuz yerde bir parçamızı bırakıp öyle gitmişiz. Gitmişiz belki ama geçmemişiz işte. Neyse…