Öğrenilmiş Çaresizlik
Öğrenilmiş Çaresizlik
Göstermiş olduğumuz tepkilerin sonuca ulaşmaması durumunda artık sonucu değiştiremeyeceğimize karşı oluşan inanç ile gelen bir ruh hali durumuna “Öğrenilmiş Çaresizlik”denir.
Psikolojide bununla ilgili birçok deney yapılmıştır. Kısaca Seligman ‘ın köpek balığı deneyine değinmek istiyorum. Seligman koca bir havuzun içine aç bir köpek balığı ve bir kaç küçük balığı, aralarına set çekecek şekilde cam bölmelerin arasına koyup balıkları serbest bırakıyor.
Seligman köpek balığının küçük balıklara saldırmasını bekliyor. Seligmanın istediği oluyor fakat köpek balığı, küçük balıkları yemek için yaptığı her saldırıda aradaki cama çarparak geri savruluyor. Bunu defalarca yapan köpek balığı en sonunda balıklara yönelmeyi bırakıyor ve kendi etrafında dönmeye başlıyor.Deneyin ikinci kısmında ise Seligman, arada ki camı kaldırıp köpek balığı ve küçük balıkların hareketlerini izliyor.
Cam kalktıktan sonra köpek balığı kendi alanından ayrılmıyor ve de küçük balıklar yanından geçmesine rağmen onlara saldırmıyor. Köpekbalığı ilginç bir şekilde açlıktan ölmesine rağmen balıklara saldırmıyor.
Seligman’ın “Öğrenilmiş Çaresizlik” olarak adlandırdığı bu durumu hepimiz hayatımızda en az bir kere yaşamışızdır. Yaptığımız iş görüşmelerinden sonuç alamadığımızda, sınavlardan sürekli kötü notlar aldığımızda, kötü ilişkiler yaşadığımızda vb. durumlarda bunların sonsuza kadar böyle devam edeceğini ne yaparsak yapalım bunları değiştiremeyeceğimizi düşünürüz. Tıpkı bu deneyde olduğu gibi aradaki setler kalksa da algısal setlerimize hapsolur çıkamayız.
Bizi öldüren şey yoksunluğunu hissettiğimiz şey değil, yoksunluğunun geçmeyeceğine olan inancımızdır. O yüzden hayatta başarmak kadar başaramamanında iyi şeyler yaşamak kadar kötü şeyler yaşamanında normal olduğunu kendimize sürekli hatırlatmalıyız. Öncelikle algısal setlerimizden kurtulmalı kendimize başarabileceğimiz küçük ödevler vermeli ve kendimizi ödüllendirmeliyiz.
Tekrar tekrar denemeli ve her denemede yeni umutlarla çiçeklenmeliyiz. Hayatınızdaki büyük küçük gözle görülen ve görülmeyen bütün öğrenmiş çaresizliklerinizden arınmanız, arınmamız dileğiyle. Sevgilerr
Merve hocam çok güzel paylaşım olmuş kaleminiz daim olsun. Örneklendirmeden, açıklamaya kadar sonuna kadar hepsi çok açıklayıcı olmuş.
Çok teşekkür ederimm 🤗🌼
Öğrenilmiş çaresizlik … İçimizden söküp atamadığımız yanlış olduğunu bilsekte bunu bir türlü kabullenemediğimiz vicdanımıza yapışıp kalan çaresizliklerimiz. Ne de güzel anlatmışsınız hocam emeğinize kaleminize sağlık…
Teşekkür ederimm hocamm 🤗
Hayatta bir kere düşersin, iki kere düşersin hatta üç kere düşersin ama bunların sonunda ayağa kalkmayı öğrenirsin. Sırf ayağın yara oldu diye yürümekten vazgeçmezsin ya da canın acıyor diye yaşamaktan vazgeçemezsin. Satırlarınız ve üzerine değindiğiniz konu çok hassas ince ama bir o kadar da güzel bir konuydu Merve hocam. 😊 Biz öldüren şey yoksunluğunu hissettiğimiz şey değil, yoksulluğunun geçmeyeceğine olan inancımızdır. Bu satırlara ayrıyeten kalbimi bıraktım. Emeğinize yüreğinize sağlık hocam.😊🌼🤗
Ben de sizin yorumunuza kalbimi biraktim💝Teşekkür ederimm😇
Düşmek değildir önemli olan düştüğünde tekrar ayağa kalkabilmektir. Ve düştüğünde kim destek kim köstek bunları iyi analiz edebilmektir. Çok hassas ve güzel bir konuya değinmişsiniz Merve hocam kaleminize yüreğinize sağlık.
Çok teşekkür ederimm 🤗
Kaleminize sağlık hocam çok güzel olmuş.❤️ Çok güzel anlatmışsınız. İhtiyacımız olan bir bilgiyi sizden dinleyip, okumuş olmak çok güzel😍
Teşekkür ederimm ❤
daha fazla bilgi edinmek istedigim bir konuydu, cok iyi denk geldi emeginize saglik
Teşekkür ederimm 🌼